De vroegste geschriften waarin sprake was van de Bostmolen  dateren uit 1571, waaruit we kunnen afleiden dat de Bostmolen toen al in werking moet zijn geweest en dus wat ouder is.  Het gaat hier om een watermolen met bovenslagrad; dit wil zeggen dat de kracht van het water, in dit geval de Zwalm, bovenaan op de schoepen van het waterrad terecht komt.  Er werd gemalen met vier koppel maalstenen, dus kunnen we er vanuit gaan dat dit een echte ‘industriële’ molen was.  Bij de opkomst van de dieselmotor bleef ook de Bostmolen niet achterwege.  Vanaf nu kon ook op mechanische kracht worden gemalen.  Begin de jaren ’80 van de vorige eeuw werd de oude sluis vervangen door een mechanisch exemplaar dat het peil van de Zwalm regelt.

Eind jaren zestig van de twintigste eeuw is de molen als maalwerktuig stilgevallen.  Begin jaren zeventig werd de Bostmolen een horecazaak.

De eerste uitbater, Toots bijgenaamd, maakte van de Bostmolen een Jazz Club.  Geregeld werden optredens georganiseerd.  Rechts van de toog op het gelijkvloers of de maalzolder, staat nog de oorspronkelijke paal, waar de namen van de artiesten op geschilderd werden.  Ook een haardplaat die verwijst naar de Jazz Club is nog aanwezig.  Voor veel mensen uit de buurt is de Bostmolen dan ook een stukje jeugdsentiment.

Overal in en rond het gebouw zijn data aangebracht.  Ga gerust maar eens op zoek.  Sommige data zijn authentiek, van andere vermoeden we dat die pas later werden aangebracht.  Op de hoek van het terras aan het waterrad staat de datum 1785 met een streep eronder.  Kenners hebben ons laten geloven dat dit vaak bij watermolens, maar ook bijvoorbeeld bij oude bruggen, te vinden is.  Het zou verwijzen naar het peil van de Zwalm in dat jaar.

Sinds december 2003 is de Bostmolen een beschermd monument.  Dit houdt in dat we ons enerzijds aan een aantal beperkingen dienen te houden, maar dat we anderzijds bij renovatiewerken ook een beroep kunnen doen op subsidies van de Vlaamse overheid.  Fase 1 van de restauratie, de bouwkundige werken, werd in 2008 afgerond.

De eerste verdieping, de steenzolder in molentaal, is sinds 2006 volledig gerestaureerd.  De tweede verdieping –  de luizolder – wordt nog verder opgeknapt.  Hier zal onder andere het sanitair van de eerste verdieping in terecht komen.